Karzeł

Tej księgi do końca już czytać nie muszę

Choć większa ode mnie i ledwo w połowie

Ogromne oburącz przewracam arkusze -

Ostatnią stronicę bez trudu dopowiem.

By przyszłość dokładnie przewidzieć, wystarczy

Znad kart podnieść wzrok i popatrzeć wam w twarze.

Nic dla was nie musi oznaczać mój starczy

Wzrok z twarzy od dziecka zmarszczonej

- Jam karzeł.

Gnom zły i złośliwy, świat widzę ponuro,

Bom czarno ubrany, wzrost - pożal się Boże!

Ja czytać nie muszę - ja czuję to skórą,

Co dziś źle się toczy - potoczy się gorzej!

Nie mnie korzyść z waszych uczt, rzezi i bojów.

Najwyżej sos chlapnie lub krew po stronicy.

Mrowiska pól i bitew i dworskich pokojów

Za pokarm spokojnej posłużą źrenicy.

Tej księgi do końca już czytać nie muszę.

Zginiemy, a nasze pałace się zwalą.

Dojrzyjcie wśród cieni skarlałą mą duszę -

Jak mnie niepozornych nie żegna się z żalem.